Założycielem destylarni Blair Athol był John Stewart i Robert Robertson. Gorzelnia powstała w roku 1798. Pierwsza nazwa zakładu brzmiała „Aldour”, czyli „potok wydry”. Destylarnia położona jest na skraju urokliwego miasteczka Pitlochary, w dolinie Athol. Owa dolina od zarania dziejów słynie z dobrej whisky i zwana jest bramą do Higlandu. Jest to jedna z najstarszych gorzelni w Szkocji, która działa do dnia dzisiejszego - znana raczej przez blenderów, którzy wykorzystują jej owoce bardziej do zestawiania trunków niż do tworzenia edycji jednorodnych. Właściwa nazwa gorzelni zmieniona została dopiero w 1825 roku, a rok po tej zmianie, zmienił się również właściciel obiektu. Aż do 1882 gorzelnią zarządzała rodzina Connacher - w pierwszych latach Alexander, a od roku 1860 Elizabeth. Nowy właściciel prowadził obiekt, aż do jego zamknięcia w 1932 roku. Był nim znany z gorzelni Dufftown - Peter Mackenzie, który rozbudował zakład. Roczna przerwa w produkcji przyniosła zmianę właściciela, który wznowił produkcję dopiero po 1949 roku. Nowym właścicielem został Arthur Bell & Sons, którego whisky mieszana Bell w ówczesnym czasie zaczęła budować swoją światową reputację. Nie należał on do słynnej grupy pięciu największych blenderów, takich jak John Walker, Dewar’s, Buchanan, White Horse oraz Haig. W tamtych czasach firmy te skonsolidowane były już w potężną grupę DCL, a Arthur pozostał niezależnym małym graczem zdobywającym swoją pozycję. Rok 1973 przyniósł rozbudowę gorzelni i związane z nią zwiększenie mocy produkcyjnych. Lata 80 to kolejne fuzje i zmiany, doprowadzające do przejęcia obiektu przez koncern Diageo, w którego rękach pozostaje do dzisiaj.
Na wyposażeniu gorzelni Blair Athol znajduje się między innymi 8-tonowa kadź zacierna typu Lauter, wykonana ze stali nierdzewnej, cztery kadzie fermentacyjne ze stali nierdzewnej, cztery kadzie fermentacyjne z sosny oregońskiej oraz cztery alembiki miedziane.
Czysta woda do produkcji whisky w gorzelni, pobierana jest z potoku Allt Dour, który wypływa z położonego wysoko na górze Ben-y-Vrackie, źródła. Drugi składnik – nietorfowany jęczmień, dostarczany jest na zamówienie ze składów Glen Ord.
Słodowe trunki w destylarni Blair Athol dojrzewają częściowo w wielokrotnie napełnianych amerykańskich beczkach po bourbonie, a częściowo w tych z dębu europejskiego po sherry.
W portfolio destylarni znajduje się między innymi Blair Athol Single Malt, dostępna w 12-letniej wersji z serii Flora and Fauna, niegdyś dostępna była także jako 27-letnia whisky w serii Rare Malts. Destylat z gorzelni Blair Athol stanowi główny składnik whisky mieszanych Bell. W 2017 roku pojawiła się edycja 23-letnia, wchodząca w skład serii Diageo special releases, dojrzewająca od 1993 roku w beczkach typu butts z dębu europejskiego.
Dostępne dla zwiedzających Centrum znajduje się niedaleko dużych miast – Edynburga i Glasgow. Czynne jest ono przez cały rok i oferuje ciekawe wycieczki oraz interesujące degustacje. Na terenie Centrum mieści się sklep oraz bar.
Pierwsze legendy wspominające dolinę Athol, dotyczą wytwarzanego tam alkoholu - „łagodne piwo jęczmienne z groty na górze Ben-y-Vrackie rozgrzało serca i wzmocniło ramiona górali”. Wspominany alkohol tak pokrzepił górali, że pokonali oni wojska Williama II w 1689 roku pod Killiecrankie. Na etykiecie butelki z trunkiem Blair Athol widnieje podobizna wydry, którą można spotkać w potoku, z którego pobierana jest woda do produkcji whisky w gorzelni.