Single grain lub żytnia – czyli oferta destylarni Kilbeggan

Standardowe butelkowanie Kilbeggana to mieszanka, która nie jest trzykrotnie destylowana, jak to zwykle bywa w Irlandii, a jedynie dwukrotnie. To zdecydowanie wyróżnia tę wyjątkowa whisky na tle innych irlandzkich marek. Wydania Kilbeggan są zazwyczaj łagodne, mocno słodowe, z wyczuwalnymi nutami owoców. W asortymencie znajdziemy żytnie propozycje, które w swojej formule zawierają 30% żyta. Killbeggan Rye była pierwszą whisky wypuszczoną na rynek od ponownego otwarcia w 2010 roku. Podstawą Kilbeggan Single Grain jest zacier z 94% kukurydzy i 6% słodowanego jęczmienia. Whisky ta najpierw dojrzewa w beczkach po bourbonie, zanim otrzyma finisz w różnych beczkach po mocnym winie. Pojedyncze ziarno jest miękkie z typowymi nutami beczek po bourbonie, takimi jak kokos czy wanilia, ale także owocowe i lekko pikantne na finiszu. W asortymencie znajdziemy również 8-letnie wydanie whisky z pojedynczego ziarna. Flagowym produktem destylarni jest jednak Kilbeggan Traditional Irish Whiskey, butelkowana z mocą 40% alkoholu.

Historia marki Kilbeggan

W 1757 roku Matthias McManus założył gorzelnię Kilbeggan, w irlandzkim mieście o tej samej nazwie w baronii Moycashel w hrabstwie Westmeath. Gorzelnia została zbudowana z pozostałości klasztoru cystersów. W tamtych czasach destylatory miały pojemność około 1000 litrów, a destylarnia produkowała rocznie około 6800 litrów whisky. Czasy irlandzkich gorzelników były ciężkie podczas ruchu wstrzemięźliwości w Irlandii w latach 30-tych XIX wieku. Duża część mieszkańców kraju odrzuciła alkohol, gorzelnicy stracili wielu klientów i tym samym ponieśli ogromne straty. W 1878 roku część gorzelni zniszczył pożar. Mieszkańcy Kilbeggan wdarli się do magazynu i wytoczyli dojrzewające beczki na ulicę. W ten sposób zapobiegli poważnym uszkodzeniom budynków i zapasów whisky. W 1917 roku produkcja whisky została czasowo zawieszona w całej Irlandii. Powodem tego były niedobory żywności w całej Wielkiej Brytanii. Wprowadzenie prohibicji w USA w 1919 roku wyeliminował ważny rynek zbytu dla irlandzkich whisky. Z powodu wielu niefortunnych okoliczności na rynku Kilbeggan został zmuszony do zaprzestania produkcji w 1924 roku. Istniejące zapasy musiały zostać sprzedane, a większość pracowników zwolniona.

Na szczęście produkcję można było wznowić w 1931 roku po zakończeniu prohibicji w USA. Jednak już w 1953 roku destylarnia musiała zostać ponownie zamknięta, tym razem z powodu podwyżek podatków. W 1963 roku niemiecki inwestor Karl Heinz Mellor kupił Kilbeggan. W 1982 roku mieszkańcy Kilbeggan założyli Stowarzyszenie Ochrony i Rozwoju Kilbeggan, które skupiło się na zebraniu funduszy na rozwój destylarni. W 2007 roku Walter Teeling (z Cooley Distillery) kupił Kilbeggan, aby korzystać z tamtejszych magazynów. W tym samym czasie w Kilbeggan wznowiono destylację – wciąż w starych, miedzianych alembikach. Ostatecznie w 2010 roku ponownie do zakładu wstawiono urządzenia do zacierania i fermentacji. Od tego czasu cały proces produkcji wybranych whisky Kilbeggan, łącznie z przechowywaniem w beczkach, może odbywać się ponownie pod jednym dachem.

Produkcja w destylarni Kilbeggan

Obecnie wielkość produkcji Kilbeggan to około 175 tysięcy litrów whisky, czyli 250 tysięcy butelek, które co roku trafiają na rynek. Większość jest nadal produkowana w Cooley, tylko część butelek Kilbeggan powstaje w odnowionej destylarni Kilbeggan. Woda wykorzystywana do produkcji pochodzi z rzeki Brosnej, która przepływa obok gorzelni.

Kilbeggan ma najstarszy na świecie destylator z miedzi, który wciąż jest w użyciu. Został wyprodukowany około 1800 roku. Mimo, że w 2007 roku zaczęto wykorzystywać nowy sprzęt to podczas zwiedzają destylarni można na własne oczy zobaczyć, jak działają mechanizmy sprzed dekad.

Podczas gdy irlandzka whisky jest zazwyczaj potrójnie destylowana, Kilbeggan preferuje podwójną destylację. Aparaty destylacyjne są okrągłe i mają bardzo wąskie gęsie szyje. W 2010 roku w gorzelni pojawiły się również urządzenia do zacierania i fermentacji: kadź zacierna i sześć tradycyjnych drewnianych myjek.

Kilbeggan ma magazyn regałowy, w którym dojrzewa również whisky destylowana w destylarni Cooley. Wszystkie użyte beczki są niewielkich rozmiarów, a wcześniej przechowywały takie alkohole jak wino, bourbon i sherry. Marka Kilbeggan chętnie stosuje również taktykę finiszowania w innych beczkach, niż odbywał się proces dojrzewania.

Zwiedzanie destylarni

W istocie, Kilbeggan Distillery to jedno duże centrum dla zwiedzających. Mimo że w 2007 roku zainstalowano tam nowy sprzęt, większość starego sprzętu stoi na miejscu nadal nienaruszona. Od starych kamieni szlifierskich po stare koło wodne i używany w przeszłości silnik parowy – wszystko to można zobaczyć podczas zwiedzania gorzelni. Pomysłodawcy postarali się, aby zainteresowani irlandzkim gorzelnictwem mogli poznać każdy etap procesu produkcji bursztynowego alkoholu. W centrum dla zwiedzających znajduje się również nowoczesna restauracja, sklep z pamiątkami oraz bar, w którym można skosztować asortymentu gorzelni.