Destylarnia Glengoyne - dolina z 18 nielegalnymi destylarniami

Złocista whisky jest produkowana w destylarni Glengoyne od 1833 roku. Istnieją dwie teorie na temat pochodzenia nazwy gorzelni. Jedni mówią, że destylarnia bierze swoją nazwę od „Glen Guin”, drudzy zaś, że od Glen of the Wild Geese - doliny, która w XVIII wieku mogła pochwalić się 18 nielegalnymi destylarniami whisky. W przeszłości lasy, które pokrywały okolicę, zapewniały doskonałe schronienie dla nieoficjalnych gorzelni – producenci nie chcieli się narażać na wysokie podatki od spirytusu. Whisky z tych destylarni trafiała do miejscowego kowala, który napełniał gliniane garnki alkoholem i zatrudniał miejscowe dziewczyny do przebycia trasy o długości 14 mil z whisky pod spódnicami.

Legalna destylacja

W 1833 roku miejscowy rolnik George Connell otrzymał licencję na legalną produkcję whisky na tym obszarze. Założył gorzelnię Burnfoot, która w 1861 przekształciła się w Glenguin Distillery, a w 1906 w Glengoyne. W następnych latach gorzelnia znalazła się w rękach Lang Brothers, a później trafiła do Robertsona i Baxtera, który przejęli tę pierwszą. Gorzelnię wyremontowano i zainstalowano kolejny destylator. W kwietniu 2003 roku Ian MacLeod nabył destylarnię Glengoyne od Edrington Group za 7,2 miliona funtów.

Royal Warrant dla Glengoyne

W epoce wiktoriańskiej zatwierdzanie produktów było procesem o wiele dłuższym, często wymagającym zmiany kulturowej lub mentalnego dostosowania. Na te zmiany oczywiście miało wpływ wiele czynników, ale często można je było przyspieszyć subtelnymi działaniami kilku osób. Niezwykłe było to, że whisky nagle została przekształcona z nielegalnego spirytusu w szanowany i akceptowalny napój alkoholowy, polecany nawet przez członków rodziny królewskiej! Na początku XIX wieku w Wielkiej Brytanii gin był ulubionym trunkiem mieszkańców niższych klas, podczas gdy bogaci preferowali brandy i bordo. Whisky, jak dotąd, nie cieszyła się zbytnią popularnością i była w dużej mierze nielegalna - w 1810 roku w samym Speyside skonfiskowano ponad 400 nielegalnych destylatorów. Odnotowano jednak, że kiedy sir Walter Scott odwiedził króla Jerzego IV na królewskim jachcie w Leith w 1822 roku, jego wysokość zażądał butelki whisky słodowej z regionu Highland, aby wznieść toast za zdrowie. Ta niezwykła prośba była zapowiedzią tego, co wkrótce nadeszło. Młoda Wiktoria, siostrzenica króla, która wkrótce miała zostać królową, poszła w jego ślady z miłością do Szkocji i uznaniem dla wybornej whisky słodowej. Przemysł whisky przeżywał w tym czasie metamorfozę na podstawie ustawy o akcyzie z 1823 roku. Wkrótce zaczęto „rozdawać” tak zwane „królewskie nakazy”, które zezwalały na oficjalną produkcję i nakazywały dostarczanie whisky z wybranych gorzelni prosto do pałacu królewskiego. Destylarnia Glengoyne otrzymała swój warrant w 1984 roku od Elżbiety II.

Łagodny klimat i miękka woda

Destylarnia Glengoyne znajduje się w pobliżu jeziora Loch Lomond, na skraju Campsie Fells, tuż pod wzgórzem Dumgoyne, z którego miękka woda źródlana spływa z wodospadu niemal prosto do gorzelni. Geograficznie destylarnia leży na linii Highland, która dzieli regiony Highland i Lowland. Ze względu na łagodny klimat i miękką wodę, styl Glengoyne ma niemal nizinny charakter. Styl ten podkreśla fakt, że na żadnym etapie procesu produkcji Glengoyne nie stosuje się ostrego torfu. Rezultatem jest czysta, ujmująca whisky single malt, w której dominują łagodne smaki jabłek i sherry.

Powolna destylacja

Glengoyne cieszy się najwolniejszym tempem destylacji w Szkocji, co sprzyja tworzeniu się „estrów”, nadając Glengoyne charakterystyczny słodki, gładki smak. Następnie spirytus dojrzewa w dębowych beczkach z Hiszpanii, które wcześniej zawierały sherry - po ścięciu dąb jest cięty na paski i suszony na słońcu północnej Hiszpanii przez dwa lata, a następnie przerabiany na beczki i napełniany wytrawną sherry Oloroso przez kolejne dwa lata. Glengoyne kładzie szczególny nacisk na dobór drewna do wykorzystania w beczkach, ponieważ uważa, że wysoka jakość beczki jest jednym z elementów, który nadaje Glengoyne gładki, dojrzały smak.

Konkretny asortyment

Podstawowy asortyment oficjalnych butelek z gorzelni Glengoyne obejmuje 10-latka, 12-latka, 15-latka, 17-latka, 18-latka, 21-latka, ]25-latka](https://kukunawa.pl/i_GLENGOYNE-25Y-48--0-7L,7931) i edycję Cask Strength. Destylarnia produkuje również szereg specjalnych butelek, na które składa się Glengoyne Pedro Ximenex Cask, ]Glengoyne Balbaina](https://kukunawa.pl/i_GLENGOYNE-BALBAINA-43--1L,11936) i Glengoyne Cuartillo.

Zrób własną whisky

Destylarnia Glengoyne jest otwarta 7 dni w tygodniu. Zaledwie 40 minut jazdy na północ od Glasgow i 30 minut jazdy od Stirling i Loch Lomond, goście mogą wypić kieliszek whisky, rozkoszując się atmosferą tej pięknej, tradycyjnej destylarni. Glengoyne jest często określana jako najpiękniejsza destylarnia w Szkocji, a odwiedzający podczas wizyty mogą liczyć na specjalną sesję ze specjalistą, podczas której będą mieli szansę na stworzenie własnej whisky. Ambasadorzy marki zabiorą chętnych w niespieszną podróż przez kolejne etapy powstawania bursztynowego alkoholu, podczas której przedstawią się, co sprawia, że whisky Glengoyne jest tak wyjątkowa. Na końcu czeka Was degustacja w zaciszu Burnfoot Lodge, z widokiem na piękny wodospad i dolinę. Czy to nie brzmi jak dzień idealny?