Smak szkockiej wyspy – kolekcja Elements of Islay
Stworzona w 2006 roku przez Elixir Distillers, Elements of Islay to gama kultowych whisky w małych partiach, które celebrują różnorodność smaków prosto ze szkockiej wyspy Islay. Limitowana edycja obejmuje niewielkie partie single maltów z działających destylarni w tej lokalizacji. Każdy łyk ekspresji z wyjątkowej serii to prawdziwy smak Islay. Gama została zainspirowana smakiem, zapachem i klimaten natury na Islay. Asortyment obejmuje limitowane edycje butelek single malt z poszczególnych destylarni Islay, identyfikowane za pomocą symboli okresowych i numerów partii.
Chemiczny styl
Jak można się spodziewać, ich kreacje są szczególnie torfowe, z charakterystycznymi niuansami nasyconymi przez head blendera Olivera Chiltona. Niezależnie butelkowane, unikalne etykiety w stylu naukowym celebrują „elementarną” naturę whisky słodowej z Islay i prawdziwą alchemię whisky mieszanej. „Pierwiastkowy” charakter whisky z Islay jest uwydatniony przez markę za pomocą układu okresowego. Dramy są nawet butelkowane w szklanych naczyniach, przypominających te ze starych aptek i laboratoriów chemicznych.
Moc prosto z beczki i niuanse dymu od 2008 roku
Każda wersja Elements of Islay jest butelkowana z mocą beczki i wolna od filtracji na zimno, z naturalnym kolorem. Z dziewięcioma destylarniami whisky na wyspie, z których wszystkie produkują charakterystyczny dymny drink, Elements of Islay zostało stworzone, aby celebrować wszystko, co Królowa Hebrydów ma do zaoferowania. Profil smakowy Elements of Islay jest znany z elementów takich jak torf, palone ognisko i sól morska.
Islay – wyspa torfowych whisky
Whisky z Islay zajmują szczególne miejsce w sercu wielu smakoszy bursztynowych alkoholi. Sama Islay jest wyjątkowa, niemal duchowa. Wielu miłośników whisky chętnie udaje się na pielgrzymkę do miejsca, gdzie powstają jedne z najlepszych whisky na świecie. Whisky z Islay są znane z wykorzystywania torfu do produkcji whisky, co nadaje to charakterystyczny dymny profil. Obecnie na małej wyspie Islay znajduje się dziewięć destylarni. Są to: Ardnahoe, Ardbeg, Bowmore, Bruichladdich, Bunnahabhain, Caol Ila, Kilchoman, Lagavulin i Laphroaig. To właśnie ich ekspresje zasilają kolekcję Elenents of Islay.
Uważa się, że już na początku XVI wieku mnisi destylowali spirytus na wyspie. Czysta, świeża woda i pozornie nieskończone zasoby torfu są nadal niezbędnymi składnikami whisky produkowanych na Islay. Lokalni producenci whisky na Islay zdołali działać bez większych ingerencji ze strony poborców podatkowych po tym, jak w 1644 roku nałożono na whisky wysoki podatek akcyzowy. Najstarszą, nadal działającą destylarnią jest destylarnia Bowmore, która została otwarta w 1779 roku. Przez lata gorzelnie pojawiały się i znikały. Najnowszą destylarnią, która rozpoczęła działalność na Islay, jest Kilchoman, która została otwarta w 2005 roku.
Tajemniczy torf
Torf powstaje z martwej, częściowo zepsutej organicznej materii roślinnej, która często gromadziła się na torfowiskach przez tysiąclecia. Wilgotne, kwaśne warunki o niskiej zawartości tlenu na torfowiskach spowalniają rozkład, zatrzymując materię organiczną. Torfowiska rosną około 1 mm roczni, czylu 1 m przez 1000 lat - w związku z tym szybkość ich uzupełniania jest niezwykle powolna. 95% całego torfu znajduje się na półkuli północnej, z czego prawie 25% w Europie.
Torfowa whisky ma imponujący asortyment flory. Różnorodność roślin ma fundamentalne znaczenie dla złożoności aromatów torfu w whisky i bez wątpienia jest jednym z powodów, dla których torf jest postrzegany jako niezastąpiony środek aromatyzujący. Wykorzystanie torfu do słodowania jęczmienia miało miejsce pierwotnie, ponieważ torf był gotowym źródłem paliwa dla odizolowanych społeczności i gorzelni. Stopniowo węgiel i ropa naftowa zastąpiły torf jako źródło energii, a teraz torf jest zwykle dodawany jako część procesu, aby nadać smak.
Stosowanie torfu jako aromatu jest obecnie nauką precyzyjną, która może nadać produktowi ze słodu jęczmiennego określony poziom torfowych, aromatycznych związków fenolowych. Torfowanie ma miejsce w komercyjnych słodowniach lub w zakładach, w których gorzelnia prowadzi słodownie na miejscu. Jest to wyrażone w „ppm”, co określa moc torfu w trunku. Poziom około 10 ppm jest uważany za lekko torfowy i zwykle skutkuje whisky słodową z delikatnymi powiewami dymu. Około 25 ppm to średni poziom, a whisky słodowa o zawartości od 40 do 50 ppm lub wyższej jest uważana za mocno torfową.
Jak właściwie powstaje torfowa whisky?
Proces produkcji whisky słodowej jest przesiąknięty tradycją. Jęczmień może kiełkować w dokładnie kontrolowanych warunkach, a w idealnym momencie procesu kiełkowanie zostaje zatrzymane. Słód jest następnie przenoszony do pieca, gdzie jest suszony nad ogniem. Tutaj wkracza torf. Częściowo rozłożona i sprasowana materia roślinna zebrana z torfowisk tli się podczas spalania, a powstały dym przenika do słodu, nadając whisky z Islay charakterystyczny torfowy aromat i smak.
Każda gorzelnia wytwarza unikalny profil smakowy. Po wysuszeniu i prażeniu słodu dodaje się gorącą wodę i zbiera płyn wypłukujący się z zacieru. Zawiera cukry, które powodują fermentację po dodaniu drożdży, płyn ten fermentuje, a następnie jest destylowany w celu zwiększenia stężenia alkoholu. Po kilku rundach destylacji surowa whisky dojrzewa w drewnianych beczkach. W zależności od tego, co było wcześniej leżakowane w tych beczkach (na przykład bourbon, porto, sherry lub czerwone wino), whisky powoli dojrzewa i rozwija złożony profil smakowy.
Niektóre destylarnie używają więcej niż jednego rodzaju beczki, dodatkowo wzbogacając warstwy smakowe. Torf, woda i procesy stosowane na Islay nadają produkowanym tu whisky szczególny, wyspiarski charakter, ale co równie ważne, każda destylarnia może stworzyć kilka różnych whisky w zależności od dokładnej kombinacji ziaren, ilości torfu, wyboru beczek oraz czasu dojrzewania na każdym etapie.