Whisky Craigellachie

„Craigellachie” to nazwa wsi, położonej nad rzeką Spey, pomiędzy Rothes a Aberlour. Okolica słynie między innymi z jednoprzęsłowego mostu żelaznego Thomasa Telforda (został on ukończony w roku 1814), hotelu Quaich Bar, w którym znajduje się ponad 600 różnych whisky słodowych oraz gorzelni Craigellachie. Destylarnia została zbudowana w 1891 roku przez Petera Mackie i Alexandra Edwarda. Zakład przebudowano w 1896 roku, a następnie rozbudowano w 1965. Trunki pochodzące z gorzelni, przez długi czas wykorzystywane były jako podstawa whisky mieszanych White Horse. W 1998 roku gorzelnia Craigellachie została sprzedana firmie Bacardi.

Pierwsi właściciele

Destylarnia to wspólne dzieło dwóch panów – Alexandra Edwarda i Petera Mackie, który znany był ze swojego pracoholizmu, przejawiającego się w tym, że pracował w kilku miejscach (i różnych branżach) jednocześnie. Alexander Edward był z kolei właścicielem zakładu Benrinnes. James Logan Mackie – wuj Petera, ówczesny właściciel spółki White Horse Distillers, zawdzięczał Peterowi sukces swojego trunku, o którego jakość założyciel Craigellachie dbał wyjątkowo mocno. Peter nazywany „niezmordowanym Piotrkiem” przejął całkowicie destylarnię Craigellachie w roku 1900, a na początku lat 20 po śmierci syna, próbował sprzedać gorzelnię – bezskutecznie. „Niezmordowany Piotrek” odszedł w 1924 roku, w już trzy lata później Craigellachie weszło w skład DCL.

Woda i słód

Destylarnia pobiera wodę technologiczną ze źródeł znajdujących się na wzgórzu Little Conval. Drugi składnik, wykorzystywany do produkcji trunków – słód, w tym przypadku lekko torfowany, dostarczany jest do zakładu na zamówienie.

Wyposażenie

Gorzelnia Craigellachie wyposażona jest między innymi w wielką kadź zacierną typu Lauter, wykonaną ze stali nierdzewnej, osiem kadzi fermentacyjnych z sosny oregońskiej oraz cztery alembiki. Co warte podkreślenia – kadź zacierna w Craigellachie uważana jest za jedno z najbardziej zaawansowanych technologicznie urządzeń w branży. Wspomniana kadź zapewnia ciągłe produkowanie zacieru, w trakcie którego to procesu gorąca woda jest stale dodawana (a nie jak to ma miejsce tradycyjnie – w trzech porcjach). Maksymalne wyodrębnienie cukrów gwarantują ramiona maszyny, które są zaopatrzone w łopatki i ostrza, które poruszają się w dół i w górę.

Beczki

Trunki w destylarni, dojrzewają w beczkach z amerykańskiego dębu po bourbonie oraz w kilku beczkach z dębu europejskiego po sherry. Rodzaj wykorzystanej beczki ma bezpośredni wpływ na smak whisky.

Trunki

Produkowana przez gorzelnię whisky, dostępna była przez długi czas jako 14-letnia Craigellachie Single Speyside Malt, oraz w serii Connoisseurs Choice od firmy Gordon & MacPhail rocznik 1988. Destylat wykorzystywany jest również do wytwarzania whisky mieszanych – White Label Dewara, 12-letniej Special Reserve Dewara i Ancestorde Luxe. Aktualnie firma Bacardi-Martini wypuściła na rynek oficjalnie butelkowane przez gorzelnie trunki deklarowane wiekowo. Pozycje te ograniczają się do 13-letniej wersji, a także starszej leżakującej do 17 lat oraz dostępnej w ograniczonych ilościach serii 23-letniego trunku.

Centrum

Na terenie destylarni nie funkcjonuje specjalne Centrum dostępne dla zwiedzających, ale po dokonaniu wcześniejszej rezerwacji, można odwiedzić gorzelnię, która chętnie przyjmuje turystów.

Ciekawostki

Destylarnia Craigellachie to jeden z niewielu zakładów, w których funkcjonują tradycyjne miedziane wężownice. Takie rozwiązanie gwarantuje mniejszą ekspozycję produkowanego destylatu na miedź, co zapewnia mniejszą katalizę, a więc zauważalnie bogatszy destylat, o wyjątkowym charakterze. Na etykiecie butelki z trunkiem Craigellachie, umieszczono rycinę przedstawiającą most Telforda nad rzeką Spey.