Whisky Glenrothers

Gorzelnia Glenrothes powstała w roku 1879. Zakład położony jest w malowniczej okolicy – w Dolinie Dounie, na skraju miasteczka Rothes. Za budowę destylarni odpowiedzialne było konsorcjum biznesmenów, które działało pod przewodnictwem Jamesa Stewarta.

Woda

Destylarnia Glenrothes czerpie wodę ze strumienia Ardcanny Spring, który przez okolicznych nazywany jest „Studnią Pani”. Według legendy jedyna córka hrabiego Rothes, który żył w XIV wieku została zabita właśnie w pobliżu wspomnianego strumienia przez „Wilka z Badenoch”, w momencie, gdy próbowała, zasłonić własnym ciałem swego kochanka. Na tę okoliczność, miejscowi nazywają strumień „Studnią Pani”.

Słód

Drugi niezwykle ważny składnik, potrzebny do produkcji trunku - lekko torfowany słód, dostarczany jest na specjalne zamówienie do gorzelni, ze słodowni Tamdhu.

Wybuch w zakładzie

Gorzelnia została rozbudowana już kilka lat po otwarciu – w roku 1896. W maju 1922 roku na terenie destylarni Glenrothes wybuchł wielki pożar, który doprowadził do wybuchu wielu beczek z dojrzewającym trunkiem. Whisky wylała się wówczas do pobliskiego potoku, skąd okoliczni mieszkańcy nabierali go w kuchenne naczynia i ze smakiem raczyli się nim w ukryciu (według legend, niektórzy napełniali nawet buty, a według wielu łowione w strumieniu pstrągi były wyraźnie pod wpływem alkoholu). Kolejna wielka modernizacja destylarni miała miejsce w roku 1980.

Wyposażenie

Na terenie zakładu funkcjonuje duża kadź zacierna wykonana ze stali nierdzewnej, a także dwanaście kadzi fermentacyjnych z sosny oregońskiej (w jednym pomieszczeniu oraz osiem kolejnych dołożonych w czasie modernizacji wykonanych ze stali nierdzewnej), pięć alembików pierwszej destylacji i pięć alembików końcowej destylacji. Kadź zacierna dostarcza ponad pięć ton zacieru w trakcie jednego cyklu. Do wytwarzania destylatu, wykorzystuje się wyłącznie drożdże gorzelnicze, a sam proces fermentacji trwa około 58 godzin. Co ciekawe – alembiki końcowej destylacji są większe (mają większy wsad) niż alembiki pierwszej destylacji, dzięki czemu miedź ma mniejszy udział w reakcji, a efektem tego jest lżejszy destylat.

Beczki

W Glenrothes whisky dojrzewa w beczkach z amerykańskiego i hiszpańskiego dębu po sherry i po bourbonie. Z destylacji w danym roku wybiera się limitowane wydania najlepszych beczek, po czym, gdy osiągają one wyjątkowy smak, umieszcza się je w butelkach i etykietuje jako „Glenrothes Vintage Malt”. Co istotne – nie co roku powstają edycje „Vintage” - jeśli beczki nie spełniają wyszukanych kryteriów master blenderów, to nie może być o tym mowy.

Butelki

Trunki powstające w destylarni Glenrothes zamykane są w butelkach z klasycznego transparentnego szkła. W prostej kulistej formie kryje się wyśmienita whisky, a wygląd butelki ma to wyłącznie podkreślać i uwypuklać oraz nie rozpraszać niepotrzebnie uwagi od tego, co najważniejsze – smaku alkoholu.

Trunki

Destylat powstający w gorzelni to ważny składnik whisky mieszanych – szczególnie Cutty Sark Scots Whisky. W ofercie Glenrothes znajdowała się również wersja 8-letnia firmy Gordon & MacPhail. Przez wiele lat Glenrother dostępny był przede wszystkim w edycjach rocznikowych i kilku podstawowych bez określenia wieku. Obecnie zmiana w portfolio przyniosła wprowadzenie w dużej mierze serii deklarowanych wiekowo, bez oznaczenia roczników.

Centrum

Na terenie destylarni Glenrothes nie funkcjonuje Centrum dostępne dla zwiedzających. To wyjątkowe miejsce można poznać wyłącznie, podczas degustacji niesamowitych trunków, które tam powstają.