MACALLAN RARE CASK BLACK 48% 0,7L

E – lekcja z historii destylarni

Historia destylarni Macallan zaczyna się rokiem 1824, kiedy to oficjalnie zarejestrowano i zalegalizowano działalność gorzelni i destylarni. Wiadomo jednak, że już znacznie wcześniej w tej okolicy funkcjonowała nielegalna bimbrownia, umiejscowiona w pobliżu brodu wykorzystywanego od średniowiecza do przeprawy przez rzekę Spey. Destylarnię założył tu Alexander Reid, nazywając ją pierwotnie Elchies Distillery - od nazwy swej posiadłości zbudowanej w 1700 roku. Co ciekawe, pomimo iż Reid nie wsławił się w dalszej historii destylarni, to rysunek dworku Easter Elchies do dziś widnieje na kartonikach, w które pakuje się butelki The Macallan. W 1892 roku wytwórnię kupił Roderick Kemp, kupiec z Elgin, były współwłaściciel destylarni Talisker na wyspie Skye. Aż do 1968 roku Macallan należał od rodziny Kempów. W tym samym roku firma zadebiutowała także na londyńskiej Giełdzie Papierów Wartościowych, gdzie z czasem wartość akcji wzrosła o około 2000%. Wśród nowych akcjonariuszy znaleźli się tacy potentaci z branży alkoholowej jak francuski Remy – Cointreau czy japońska Suntory. W 1996 roku większościowy pakiet wykupił koncern Edrington Group Highland Distillers Ltd. i ogłosił spółkę jako joint venture z Suntory. Tym samym rodzina Kentów straciła większościowy pakiet i przestała mieć wpływ na zarządzanie firmą. W 2008 roku Edrington Group podpisało umowę z Jim Beam Global odnośnie wspólnej promocji i dystrybucji alkoholi na całym świecie.

Beczki to podstawa

W większości szkockich destylarni, zanim popularność zyskały single malty, destylaty były wykorzystywane głównie do zestawiania whisky blended. Tak tamo było z Macallanen, a głównym odbiorcą produktów z destylarni Kentów był światowy gigant – Seagram, używający blendów do swojego flagowego produktu – Chives Regal. Gdy ten zrezygnował z Macallana, zmieniając recepturę swoich whisky, w destylarni podjęto decyzję, by przestawić znaczną część produkcji w stronę whisky single malt. W związku z tym zamiast redukować zatrudnienie i zamykać gorzelnię poczyniono stosowne inwestycje i zmodernizowano zakład, zwiększając nawet jego moce przerobowe. Za tą decyzją stał jeden z ówczesnych włodarzy firmy, prarawnuk Kempa, Allan Shiach. Butelkowanie Macallana jako single malt whisky rozpoczęto pod koniec lat sześćdziesiątych XX wieku. Wielka waga, jaką od lat przywiązuje się w Macallanie do historii i tradycyjnych metod wyrobu whisky przełożona została na konstrukcję nowych alembików typu spirit stills. Jednocześnie dołożono wszelkich starań, by były one dokładnymi kopiami starych, działających tu od lat. Warto zaznaczyć, że maszyny używane do destylacji są najmniejszymi i najniższymi w regionie Speyside, a dzięki intensywnemu kontaktowi destylatu z miedzią, uzyskuje się głębszy i pełny aromat i smak. W połowie lat 70 tych zarząd firmy zdecydował, aby cały proces starzenia whisky odbywał się w beczkach po sherry oloroso. Macallan do dziś podtrzymuje tę tradycję, pomimo wysokich kosztów takiej decyzji. Okazuje się bowiem, że cena jednej beczki po sherry wynosi około 800 funtów, gdzie beczki po bourbonie, ochoczo sprzedawane przez destylarnie z USA, można nabyć już za 50 funtów. Zdecydowane postawienie na beczki po sherry zmusiło włodarzy destylarni do dalszych inwestycji. By mieć wpływ na produkcję beczek, od samego początku zakupiono nawet bodegę w Hiszpanii, gdzie produkuje się wytrawne sherry po czym przez trzy lata starzy się je w dębinie przed wysłaniem do Szkocji. Jednocześnie Macallan tak dba o wysoką jakość swojego produktu, że beczek po sherry zezwala, we własnej destylarni, używać tylko dwukrotnie. Kolejnym istotnym aspektem produkcji whisky jest dobór jęczmienia do przygotowania zacieru i brzeczki. Macallan używa do tego odmiany zboża o nazwie Golden Promise, pomimo jego małej wydajności i stosunkowo wysokiej ceny. Pamiętajcie o tym wszystkim, gdy następnym razem będziecie narzekać na koszt butelki whisky Macallan. Aktualnie w całej Szkocji produkuje się rocznie około 5 tysięcy ton jęczmienia Golden Promise, z czego 4,5 tysiąca ton zużywane jest w destylarni Macallan. Dodatkowo finalnie tylko 14 - 16% destylatu otrzymanego ze spirit stills jest umieszczane w beczkach do starzenia, a uboczne produkty takie jak przedgony i pogony wracają do powtórnej destylacji. Jest to jedna z najbardziej rygorystycznych proporcji w Szkocji, ale dzięki temu do Macallana nie trzeba stosować barwników ani dodatków karmelu, by zbilansować i dostosować kolor whisky.

Simply the best

The Macallan jest obecnie pierwszej trójce najlepiej sprzedających się single maltów na świecie, tuż po The Glenlivet i Glenfiddich. Sukces zachęca do inwestycji; od 2015 roku trwała budowa nowej destylarni, która obecnie jest największą w Szkocji z możliwościami produkcyjnymi 16 milionów litrów whisky rocznie. Popularność Macallana była tak wielka, że poprzednie zakłady trzeba było rozbudowywać i powiększać ich wydajność, aby sprostać zapotrzebowaniu. Nowoczesne budynki nowej destylarni wkomponowane są w otoczenie, a ich dachy przypominają okoliczne wzgórza pokryte zieloną trawą. Nowy zakład mieści trzy hale alembików, z których każda wyposażona jest w 12 aparatów odpędowych. Nową destylarnię zbudowano kosztem ponad 100 milionów funtów. To się nazywa inwestycja w markę.

Macallan In Black

Macallan Rare Cask Black to zaskakująca edycja, która debiutowała na rynku jesienią 2015 roku i jest częścią słynnej 1824 Series (nawiązującej do roku legalizacji destylarni). Jest to zestawienie destylatów pochodzących z około stu beczek wykonanych zarówno z dębu amerykańskiego, jak i europejskiego, o dużej zawartości dymnych i torfowych destylatów. Whisky rozlewana jest z zawartością alkoholu 48%, nie jest filtrowana na zimno i prezentowana w nieprzezroczystej, czarnej butelce, bez określenia wieku – NAS (No Age Statement). Do zestawienia tego single malta Macallan użył części zapasów słodu, torfowanego przez krótki okres w czasie II Wojny Światowej. Wyprodukowana została w limitowanej ilości i nieplanowane jest jej wznowienie.

Kolor: ciemny bursztyn.

Nos: silne aromaty sherry zanurzone w torfowym dymie, suszone śliwki, daktyle, figi i rodzynki. Aromat cynamonu, goździków i pieprzu z dymem w tle.

Smak: suszone owoce, śliwki, figi i morele zrównoważone nieco cięższymi nutami goździków i cynamonu.

Finisz: długi i owocowy, na końcu torfowy i dymny. Pozostająca sherry.

Klasyka czy odwaga?

Nie będę tu odkrywczy, chociaż mnie kusi; tego Macallana trzeba i należy pić tylko i wyłącznie z kieliszka degustacyjnego w temperaturze pokojowej. W mojej wieloletniej pracy za barem nie raz mieszałem drogie trunki w koktajlach, ale chyba aż tak drogiego jeszcze nigdy i tym razem także nie zaproponuję go w koktajlowej wersji. Jednakże, jeśli znalazłby się śmiałek, który chciałby zmieszać Rare Cask Black w koktajlu, mógłbym mu podpowiedzieć, by przyrządził na nim klasyczny koktajl na szkockiej whisky – Rob Roy. To legendarne zestawienie whisky ze słodkim wermutem i wisienką koktajlową dobrej jakości. Mocno torfowe wydanie Macallana, z wyczuwalną shery oloroso jako pozostałość po dojrzewaniu w beczkach po tymże produkcie, w połączeniu z ziołowością i słodyczą wermutu może dać fantastyczny koktajl. Tak mi podpowiada doświadczenie i wyobraźnia; aczkolwiek nie wiem, czy znajdzie się śmiałek, by ten koktajl przygotować.

Czarna jak torf

Butelka i kartonowe opakowanie są czarne, w oczywisty sposób nawiązując do nazwy whisky: Rare Cask Black. Na butelce znajdziemy informację, że jest to Highland Single Malt Scotch Whisky, bez określenia wieku starzenia. Przy okazji nadmienię, że niekiedy szkockie whisky z regionu Speyside (jak w tym przypadku) określa się jako whisky z Highlands - znacznie większego regionu, otaczającego mniejsze Speyside. Dlatego też niekiedy produkty ze Speyside zalicza się do większego Highlands, a Macallan należy wszak do koncernu noszącego nazwę Highland Distillers, zrzeszającego destylarnie z obu regionów. Nazewnictwo nie ma jednak większego znaczenia przy tak fantastycznej whisky w limitowanej edycji. Produkt prezentuje się świetnie i nieco tajemniczo ze względu na czarną butelkę, mającą zapewne nawiązywać do ciemnych i starych torfów użytych w procesach produkcyjnych.

Spieszcie się kupować whisky, tak szybko się kończy

Jest to produkt limitowany, należący do słynnej serii single maltów „1824”, charakteryzujący się niespotykanym zestawieniem mocnych torfów ze słodyczą pochodzącą z leżakowania w beczkach po sherry oloroso. Nawet rzecznik prasowy destylarni twierdzi, że takie zestawienie whisky jest ewenementem i edycja ta nie jest planowana do wznowienia, gdyż po prostu brakuje na nią destylatów. To czyni ją jeszcze bardziej unikatową. Jeśli macie sentyment do Macallana to musicie ją mieć, nieważne czy do spożycia, do kolekcji czy jako inwestycję.

Informacje szczegółowe